ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ

เดินผ่านมากี่เส้นทางอย่างที่หวัง
หรือกำลังเดินทางไปในวันนี้
หลากจุดหมายหลายแนวทางนั้นมากมี
ขอสู่ที่ปลายทางอย่างปลอดภัย

รู้สึกดีที่ปลายทาง

เหมือนสุดท้ายปลายทางช่างเงียบเหงา
มีเพียงเรายึดมั่นไม่หวั่นไหว
การหยัดยืนมุ่งมั่นหวังกลับไป
เหมือนไม่ได้สิ่งใดได้กลับมา
ไม่รู้นะพูดให้ใครอาจไม่ซึ้ง
รู้สึกหนึ่งที่ใจได้ค้นหา
และได้รับติดตามเตือนเหมือนชินชา
รู้เพียงว่ารู้สึกนี้ดีเหลือเกิน
แม้เป็นอยู่อน่างนี้ไม่มีเปลี่ยน
ก็จะเวียนแวะไปใช่ผิวเผิน
กับเส้นทางสายเก่าเราเคยเดิน
ค่ามากเกินรู้สึกดีที่ปลายทาง

แค่อยากบอกว่าคิดถึง

คิดถึงเธอบอกได้ไหมส่งไปถึง
เธอคนหนึ่งคนนี้ที่ห่างหาย
การจากลานานเนิ่นเกินบรรยาย
ถึงความหมายว่าคิดถึงให้ซึ้งพอ
คิดถึงเธอเหลือเกินก็เขินบอก
จะหมายหลอกใครต่อใครได้เล่าหนอ
เร้นอยู่ลึกสุดหัวใจได้เพียงรอ
จนเกือบท้อต่อรู้สึกจะนึกทน
ไม่เป็นไรหนอกหนาอย่าตระหนก
เพียงหยิบยกบางช่วงที่มีสุขล้น
รู้สึกหนึ่งที่คิดถึงซึ่งบางคน
ที่ลึกจนเกินซ่อนเร้นเช่นเป็นมา
แค่อยากบอกว่าคิดถึงซึ้งเสมอ
คิดถึงเธอใช่ถามทวงให้ห่วงหา
แม้ไม่มีเสียงขานรับตอบกลับมา
ก็คงค่าคิดถึงนี้มิเปลี่ยนแปลง

กระทงหลงทาง

ลอยกระทง...หวังส่งถึง...ซึ่งจุดหมาย
ไปตามสาย...วารี...ที่รินไหล
ระลอกคลื่น...ลมพาพัด...ซัดไปไกล
ลับตาให้...จินตนา...ว่าถูกทาง
แต่กระทงในใจไม่นำส่ง
เหมือนยังคง...วนอยู่ใกล้...ไม่ไกลห่าง
ไปไม่ถึง...อีกขอบฝั่ง...หวังวาดวาง
กลับหลงทาง...ย้อนสู่ใจ...ไหลหลงวน
จะกี่ครั้ง...กี่ครา...จึงจะถึง
อีกครั้งหนึ่ง...หรือมากมาย...หลายครั้งหน
คงเช่นเดิม...ไหลลับ...กลับไหลวน
เพราะว่าคน...ลอยกระทง...หลงทางใจ

สับสน

สับสนหรือเปล่าเล่าเอ๋ย กับชื่อที่เอ่ยเรียกเจ้า
ชื่อ"ดำ" ชื่อ"ขาว" ชื่อ"เทา" เรียกกันเอาตามใจไม่แน่นอน
บ้างก็มีหลายชื่อ คนโน้นตั้งชื่อไว้ให้ก่อน
มาอีกคนตั้งให้ใหม่ไม่ซ้ำซ้อน เลยมีสองสามชื่อคือตัวเอง
ต้องคอยจำทุกชื่อไป หากจำได้เจ้าก็เก่ง
แต่บางครั้งก็จำไม่ได้ในชื่อตัวเอง เพียงเปล่งเสียงขานรับตอบกลับมา
จึงดูเป็นประจบประแจง เหมือนแกล้งให้รู้ว่า
เข้าใจในสื่อภาษา ทำทีท่าน่าเอ็นดู
แล้วก็คงอยากให้ใครใครรัก ทายทักหยอกล้อทำเป็นรู้
ใครเป็นมิตรเป็นศัตรู คอยจ้องดูทีท่าเพื่อจะปรับตัว
เป็นแมวเป็นหมาที่น่ารัก รู้จักสังเกตการณ์อย่างถ้วนทั่ว
ใครดีก็ดีตอบให้ไม่ถือตัว แต่ใครยั่วแกล้งให้หมอง...ก็ต้องตอบแทน